Azot
Komórka w 8-10% składa się z azotu. Azot wchodzi w skład kwasów dezoksyrybonukleinowych i rybonukleinowych, aminokwasów i enzymów, bez których niemożliwa jest synteza białek i w ogóle istnienie człowieka. Uczestniczy praktycznie we wszystkich reakcjach syntetycznych organizmu, jak również w procesach przekazu informacji genetycznej.
Chlor
Związki chloru odgrywają dużą rolę w regulowaniu równowagi wodno-elektrolitycznej. Chlor wchodzi w skład soli kuchennej – jednego z najpopularniejszych związków chemicznych na Ziemi – dlatego brak chloru jest zjawiskiem niezwykle rzadkim. Dorosły człowiek powinien otrzymywać dawkę do 6 gramów dziennie.
Fosfor
Organizm ludzki składa się w znacznej części z fosforu. Wchodzi on w skład kości , kwasów nukleinowych, błon komórkowych i wielu enzymów. Uczestniczy w przemianie białek, tłuszczy i węglowodanów. Zwiększone wydalanie fosforu występuje w nerwicach i w stanach stresu. Fosfor występuje w tak szerokiej gamie produktów spożywczych, że przypadki ostrego niedoboru praktycznie nie są znane. Jednakże należy pamiętać, że przyswajanie fosforu w znacznym stopniu zależy od wielu czynników, np. witaminy D. Dorosły człowiek powinien otrzymać do 1,5 grama fosforu dziennie.
Magnez
W organizmie człowieka znajduje się około 25 gramów magnezu, w większości zlokalizowanego w kościach. Magnez odgrywa ważną rolę wielu procesach życiowych: przemianie glukozy, utlenianiu kwasów tłuszczowych, syntezie białek oraz przekazie informacji genetycznej. Duże ilości magnezu znajdują się w zielonych warzywach. Zalecana dawka dzienna magnezu to nie mniej niż 500 mg.
Potas
Na równi z sodem uczestniczy w regulacji równowagi wodno-elektrolitycznej i kwasowo-zasadowej. Uczestniczy w wymianie substratów biochemicznych do wnętrza i na zewnątrz komórki (pompa potasowo-sodowa), uczestniczy w procesach przemiany materii i przewodzeniu impulsów nerwowych. Dzienna dawka dla dorosłego człowieka wynosi do 5 gramów potasu, dostarczanego do organizmu z pożywieniem. Stężenie potasu ma wpływ na patogenezę choroby nadciśnieniowej. Mineralokortykoidy – hormony nadnerczy – regulują ilość sodu i potasu w organizmie.
Siarka
Odgrywa ważną rolę w procesach krzepnięcia krwi, wytwarzaniu i transporcie energii, syntezie włókien kolagenowych i tworzeniu wielu enzymów. Uczestniczy w syntezie białek. Niedobór siarki w organizmie sprzyja powstawaniu chorób skóry, osłabieniu słuchu i zaburzeniom przemiany materii.
Sód
Odgrywa główną rolę w regulacji równowagi wodno-elektrolitycznej i kwasowo-zasadowej, uczestniczy w wymianie międzykomórkowej, w mechanizmach pracy mięśni, spełnia ważną rolę generowaniu i przewodnictwie sygnałów nerwowych. Zapotrzebowanie dzienne wynosi około 1 gram, jednak w rzeczywistości organizm otrzymuje dziennie 4-5 gramów. Ilość sodu ma ważne znaczenie w profilaktyce i leczeniu nadciśnienia.
Tlen
Tlen stanowi 25-30% składu żywej komórki. Zdolność tlenu do łączenia się z molekułami wodoru, węgla i azotu jest podstawą do budowy struktur organicznych. Uczestniczy praktycznie we wszystkich procesach oddychania, syntezy i rozpadu molekuł oraz struktur żywych organizmów.
Wapń
W organizmie dorosłego człowieka znajduje się około 1kg wapnia, w większości w kościach i zębach. Wapń odgrywa ważną rolę w wymianie wewnątrzkomórkowej. Reguluje aktywność mięśni, serca, uczestniczy w procesach krzepnięcia krwi. Zwiększone zapotrzebowanie na wapń mają dzieci oraz kobiety karmiące. Zapotrzebowanie dzienne dorosłego człowieka na wapń wynosi do 1 grama. W dużych ilościach wapń występuje w mleku, serze, roślinach zbożowych, motylkowych, orzechach i warzywach.
Węgiel
To makroelement wchodzący w skład wszystkich związków organicznych obecnych w organizmach żywych. Komórka zawiera 50-60% węgla, który tworzy zrąb każdego organizmu. Uczestniczy praktycznie we wszystkich procesach biochemicznych, zachodzących w żywym organizmie.
Wodór
Wodór stanowi 3-4% komórki. Zdolność wodoru do łączenia się z cząsteczkami węgla, a szczególnie tlenu (woda), jest jedną z przyczyn powstania życia na Ziemi. Uczestniczy we wszystkich reakcjach biochemicznych i fizycznych w żywym organizmie.